Het verhaal van Mark (sociotherapeut bij HIC-Jeugd)

Soms nemen jongeren na hun vertrek van de HIC-afdeling jeugd nog een keer contact op met hun hulpverleners. Dit is voor Mark, die als sociotherapeut werkzaam is op deze afdeling van de divisie jeugd & gezin altijd een bijzonder moment.

“Het is natuurlijk heel fijn om te horen dat het weer goed met hen gaat.” De HIC-jeugdkliniek is een gesloten opnameafdeling voor jongeren (12 tot 18 jaar), bij wie sprake is van een (dreigende) psychiatrische crisis. Hierdoor is het voor hen tijdelijk niet mogelijk om thuis te wonen en soms is ook de veiligheid van de jongere in het geding.

Mark: “De hectiek en de snelheid van de acute opname past bij mij. De problematiek is heel divers: van stemmingsproblemen, suïcidaliteit, psychoses, eetstoornissen tot autisme spectrum stoornissen. En werken met jongeren is het leukste wat er is. Hoewel het ook zwaar is, geeft het veel hoop wanneer je een jongere ziet opknappen”.

Herstel

“Onze jongeren hebben vaak op jonge leeftijd al veel meegemaakt en zijn bij aanmelding soms erg ziek. Ouders voelen zich vaak machteloos en weten vaak niet meer hoe met hun kind om te gaan. Dat is soms aangrijpend om te zien. Soms vraagt het herstel een langere adem, maar sommige jongeren knappen snel op. Een cliënt werd bijvoorbeeld totaal verward bij ons opgenomen. Nadat hij zijn vaderland per boot was ontvlucht, werd hij kort na aankomst in Nederland psychotisch. Door een combinatie van de juiste medicatie, therapie en de veiligheid van de afdeling, knapte hij snel op. We vonden ook nog passende woonruimte voor hem en na zijn ontslag startte hij direct met taallessen. Via collega’s hoorde ik dat het heel goed met hem gaat. Hij heeft inmiddels ook een baan. Daar doe je het voor. Ook andere jongeren laten na hun ontslag soms nog weten dat het goed gaat. Ze sturen kaartjes, mailen of bellen naar de afdeling. Dat is natuurlijk supergaaf.”

Groepsdynamiek

“De jongeren hebben een individueel doel, maar het groepsproces is ook erg belangrijk. Het is soms een uitdaging dit goed te begeleiden. Jongeren zoeken elkaar (meestal) veel op. Soms botst het, maar meestal zijn ze elkaar tot steun. Dat is mooi om te zien. Wanneer jongeren langer op de groep verblijven, ontstaan er soms hechte banden. Ze weten elkaars valkuilen en herkennen wanneer iemand minder goed in zijn vel zit. Dan helpen ze elkaar door actief afleiding aan te bieden: ze doen samen een spelletje of gaan even naar buiten als dat is toegestaan. Het is mooi dat ze oog hebben voor elkaar, maar wij moeten er ook voor waken dat ze niet teveel problemen van anderen op zich nemen. Wanneer moet je begrenzen en wanneer laat je het op zijn beloop? De hele dag maak ik hierin afwegingen en keuzes. Het is belangrijk hierin de juiste snaar te raken bij een jongere. Soms helpt het juist met humor te benaderen, soms moet je wat duidelijker begrenzen.

Kwaliteit

“De uiteenlopende problematiek van onze cliënten vraagt om een diverse aanpak. We hebben inmiddels een zeer gedegen, gevarieerd team dat goed op elkaar is ingespeeld. We slagen er ook goed in om elkaars kwaliteiten optimaal te benutten. Daar ben ik erg trots op!”

Waardering

“Ik voel veel waardering vanuit GGZ NHN, er wordt goed voor ons gezorgd. Bijvoorbeeld met het scholingsaanbod vanuit de FIT-academy wat groot en divers is. Ik geef zelf weerbaarheidstraining (verbale en fysieke agressiehantering) aan collega’s. Dit houdt mijn werk afwisselend.

Ondanks de grote van onze organisatie, ervaar ik veel samenhorigheid. Ons intranet ‘Link’ levert hierin zeker een belangrijke bijdrage: er heerst collegialiteit; expertise wordt gedeeld; je wordt geïnspireerd en collega’s bevragen elkaar, wat je ook scherp houdt. Het geeft een gevoel van verbondenheid”.