Het verhaal van Selene (psychiater)

Selene werkt al 10 jaar als psychiater bij GGZ Noord-Holland-Noord, aanvankelijk in een FACT team en sinds 2017 in een GGZ-team in het centrum van Alkmaar. Na haar opleiding maakte ze bewust de keuze om zich aan de organisatie te verbinden via een vaste aanstelling en niet ad interim. “Bij GGZ NHN word je gestimuleerd om jezelf verder te ontwikkelen. Er heerst een sfeer van vertrouwen, waardoor eigen initiatieven worden verwelkomd.”

Naast patiëntenzorg heeft Selene niet alleen promotieonderzoek kunnen doen, maar is zij actief in verschillende commissies, zowel binnen de instelling als landelijk. Zij houdt zich bezig met verbetering van de zorg voor mensen met psychose. Zo is zij betrokken bij het herschrijven van het protocol voor de behandeling met clozapine en de landelijke multidisciplinaire richtlijn schizofrenie. "Maar het begint allemaal bij patiëntenzorg en de samenwerking met het team, dat voelt als een familie", aldus Selene.

“Na mijn opleiding vond ik het fijn om een frisse start te maken. Mensen kenden mij vanaf de eerste dag als psychiater, niet als psychiater in opleiding. Ik wist precies wat ik wilde, want ik had op verschillende plekken in Amsterdam en de rest van de regio gewerkt. GGZ NHN staat bekend om haar innovatieve werkwijze. Toen ik in 2011 bij het FACT-team startte, werd er al herstelgericht gewerkt. Dat de organisatie voorop loopt, blijkt ook uit de psychosezorg: mensen worden zoveel mogelijk behandeld vanuit de thuissituatie, waarbij de familie wordt betrokken. Hulpverleners zijn zich meer bewust van het belang van niet-medicamenteuze interventies als samen sporten en muziek maken. Ook wordt erkend dat het gebruik van hoge doseringen of meerdere antipsychotica tegelijk het beste vermeden dient te worden.

Samen ambities waarmaken

Ik heb de ambitie om ook op landelijk niveau iets te veranderen en daarin trek ik samen op met ervaren collega’s als Raphael Schulte, Dan Cohen en Marcel Monden. We zijn gelijkgestemden, leren van elkaar en zetten projecten op, bijvoorbeeld om de clozapine onderprescriptie in Nederland aan te gaan. Er heerst bij GGZ NHN een nuchtere mentaliteit, het is weinig hiërarchisch en we passen voor ellebogenwerk. Maar we zijn wel trots! Dan weet je ‘We hebben wel een paar nachten door moeten halen, maar dat hoofdstuk voor Moleman [handboek Praktische psychofarmacologie, red.] dat ligt er’.

Van Raphael heb ik het stokje overgenomen binnen de commissie medicatiebeleid van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie (NVVP) en ik heb het voorzitterschap overgenomen van de geneesmiddelencommissie van GGZ NHN. Samen met de andere leden en leadexperts hebben we onlangs het geneesmiddelenformularium herschreven, dat als een gebonden boekje wordt gedrukt in Heiloo door Maatwerk, het centrum voor werk en ontwikkeling  van cliënten.

Hecht en betrokken

Ik vind het een uitdaging om psychiaters in opleiding te begeleiden en onderwijzen. Ook ben ik betrokken ben bij het herschrijven van verschillende onderwijsmodules. De gedachte dat elke dag mensen worden behandeld op de oude manier (met name gericht op medicatie) geeft me extra motivatie om hieraan mee te werken. Met vernieuwing kan ik het beste beginnen in mijn eigen team en van daaruit verder uitvergroten. Ik school mijn eigen team en organiseer bijeenkomsten met psychiaters in de klinieken en het ambulante veld om te discussiëren over thema’s als iatrogene schade door hogere doseringen antipsychotica en polyfarmacie. Dergelijke initiatieven maakt het werk leuker.

Vanaf mijn eerste werkdag was er na het vertrek van een interim psychiater onder de patiënten van mijn wijk belangstelling mij te leren kennen, om in een langdurige behandelrelatie vertrouwen op te bouwen. Doordat ik zolang in deze wijk binnen dezelfde organisatie werk, voelt het alsof ik ben opgenomen in de familie van hulpverleners en patiënten. We delen lief en leed met elkaar, bijvoorbeeld als mensen een kindje krijgen of bij overlijden. We zorgen voor elkaar. Dat schept een band en vanuit dit vertrouwen is er veel mogelijk.”