Het verhaal van Tjarko (SPV en teamleider bij IHT)

Sociaal psychiatrisch verpleegkundige Tjarko helpt mensen in crisis zich weer veilig te voelen. In hun eigen thuisomgeving, want daar kunnen ze het beste herstellen. Samen met zijn collega’s in het Intensive Home Treatment-team (IHT) voorkomt hij dat een opname in de kliniek nodig is. En ondersteunt hij mensen om hun leven weer op te pakken.

Een dag in het leven van een SPV-er in het IHT-team is lastig te voorspellen. Precies wat Tjarko zo leuk vindt: “Ik heb altijd wel een paar afspraken in mijn agenda, bijvoorbeeld voor huisbezoeken. Maar ik kan elk moment mijn werk moeten neerleggen om iemand in crisis zo snel mogelijk te helpen. Dat maakt mijn dagen spannend! In het IHT-team heb je je vermogen om te improviseren en normaliseren echt nodig. De cliënten en situaties die je tegenkomt zijn heel divers.

En ons team is ook divers, met veel verschillende leeftijden. Als we compleet zijn, zijn we met 25 collega’s! Een mix van verpleegkundigen, SPV-ers, verpleegkundig specialisten en psychiaters. Ik ben trots op de sfeer hier. We werken echt als team, dat vind ik heel fijn. Als we een planning hebben gemaakt, ga ik op met een psychiater of verpleegkundig specialist op pad. Bij hoge uitzondering ga ik soms alleen op huisbezoek.”

Thuis herstellen

Het IHT-team ondersteunt mensen in hun eigen thuisomgeving, vanaf de acute crisis totdat ze weten hoe hun behandeling er verder uit gaat zien of met de hulp die ze hebben gehad weer verder kunnen leven. Tjarko: “Als we mensen in crisis voor het eerst zien, vragen we eerst wat er in hun beleving is gebeurd. Wat is de oorzaak van de klacht? En wat heeft de cliënt nodig om zich weer veilig te voelen? We maken samen met de cliënt en familie of naasten een plan. Daarbij kijken we waar de cliënt eerst mee aan de slag kan én wil. Soms heeft iemand bijvoorbeeld eerst een goede nachtrust nodig.

Ik ben er trots op dat we bij GGZ NHN zo herstelgericht werken. Ik probeer altijd het tempo, de regie en de keuzes bij de cliënt te leggen. Zelfs als mensen niet meer voor zichzelf op kunnen komen, probeer ik altijd te kijken wat mensen wél zelf kunnen kiezen. En ik vind het een grote meerwaarde dat het veilig is om mijn eigen ervaringsdeskundigheid in te zetten. Ik ben zelf in het verleden ook in behandeling geweest, en dat hoeven we niet onder stoelen of banken te schuiven. Het geeft cliënten namelijk veel perspectief. Zij weten: “Er zit iemand tegenover me die ook psychische problemen heeft gehad, en met hem is het ook goed gekomen. Dat kan heel hoopvol zijn. En als je het zelf ook mee hebt gemaakt, begrijp je dat heel kleine stapjes van grote betekenis kunnen zijn.

Er kan dagelijks een verpleegkundige langskomen en ik heb ook wekelijks contact met cliënten. Dan kijken we of de cliënt vervolgzorg nodig heeft van één van onze wijkteams of onze basis ggz Amici. Sommigen hebben genoeg aan workshops bij onze Herstelacademie. En het komt ook voor dat iemand geen hulp nodig heeft. We zien mensen in een acute crisis vaak ook snel weer opknappen.’’

Het IHT-DNA

Hoe weet je of je uit het juiste hout gesneden bent voor het IHT-team? Tjarko: “Het komt goed uit als je nuchter bent en erop vertrouwt dat het goedkomt. Mij helpt het altijd om te denken: degene die nu voor mij zit, zal straks weer werken, boodschappen doen of zijn belastingpapieren invullen. We zien heftige situaties, maar het kan iedereen overkomen.

Naast relativeren, moet je ook goed out of the box kunnen denken. Om te kijken wat iemand nodig heeft, wat contact met ons kan betekenen en hoe cliënten en naasten hun vertrouwen in elkaar terug kunnen winnen. We zijn hier allemaal heel creatief!